به قلم ـ عباس کرم الهی
سرآغاز این بهانه می بایست یاد و نامی از آنهایی بیاورم که دیگر بین ما نیستند و چون هر چه داریم از شهدای گرانقدر است از شهیدان بازیگر تئاتر شوش نام می برم « شهید یدالله دیناروند ـ شهید علی آلیگرد ـ شهید حشمت صالحی و شهید مرتضی معتمد سگوند » که در قید حیات خود خاک صحنه را خوردند و چراغ تئاتر این دیار را روشن نگه داشتند ، یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد .
در ادامه یادی هم داشته باشم از آنهایی که سالهاست بین ما نیستند ؛ « زنده یاد حمید مهرآرا و زنده یاد عباس سواری بازیگران دهه های 40 و 50 در شهر شوش » ـ « زنده یاد غلامعلی پور طالب ، نورپرداز و افکتور دهه های 60 و 70» ـ « زنده یاد جعفر طالبی بازیگر و کارگردان ده های 60 و 70» ـ « زنده یاد غلامحسین شیرک بازیگر تعزیه در دهه های 50 تا 70» ـ «زنده یاد منصور بالویی بازیگر نمایش مردآزما در دهه ی 70» ـ «زنده یاد مهرداد براتی بازگر نمایش های طنز در دهه های 60 و 70 در منطقه ی صنعتی هفت تپه » ـ« زنده یاد شمسعلی داودی نوازنده ی سرنا در نمایش های گروه های نمایشی در دهه های 60 و 70» ـ «زنده یاد علی سیفی بازیگر نمایش و سریال تلویزیونی در دهه ی 70» ـ زنده یاد استاد بهمن عیوق که در دهه های 70 و 80 برای تئاتر شهرستان های «شوش ـ دزفول و اندیمشک زحمات زیادی را متحمل شود و بارها گروه های تئاتر این شهرستان ها را راهی جشنواره های استانی و منطقه ای نمود و........ (البته این عزیزان در انجمن نمایش شوش تشکیل پرونده داده و سوابقی دارند که به نام آنها اشاره شده است) ؛ این توضیح را دادم چون ممکن است عزیزانی نقدی بر این نوشته ی من داشته باشند که چرا از بازیگران با سابقه ی تعزیه ی شوش ، شهر حر ریاحی و..... نامی برده نشده است که بدینوسیله از خانواده های این بزرگواران عذرخواهی می کنم .
اما در بخش بعدی باید از بازماندگان دهه های 40 تا 60 هم که الان پیشکسوتان ما هستند نامی ببرم و در رأس آنها به استاد سید جلال حسینی که عنوان پیر تئاتر شهرستان شوش را با خود یدک می کشد و شاگردان زیادی را به تئاتر شوش معرفی کرده است اشاره کنم و پس از آن یادی هم داشته باشم از اساتیدی نظیر مرتضی سخاوت و عبدالحسن اطمینان زاده که تئاتری های خوبی نظیر «مهدی کریم پور» را برای این دیار پرورش دادند نام ببرم .
پس از آن به نیکی از خاک صحنه خورده هایی نظیر « عبدالحسین رسته خاک ـ یعقوب سلیمی خواه ـ حسین یلالی ـ مهرداد قلاوند ـ عبدالمحمد علیزاده ـ علی محمد طولابی ـ خذیر عموری ـ محمود جوانمرد ـ علیرضا ریماز ـ عظیم سلیمی خواه ـ حسین نجادی ـ عبدالرضا یاحسن ـ غلامعلی یاحسن ـ سید احمد سید معصومی ـ محمدعلی کرملاچعب ـ منوچهر زارع ـ خسرو مریدی ـ حسین شویع پور ـ محمود بالویی ـ ایمان دیناروند ـ فرزاد پارسانژاد ـ ناجی عباسی نیا ـ رضا طاهری ـ ـ بردیا آریان فر ـ حجت بابادی ـ شهرام میرشکاک ـ برادران کاوندی ـ رحیم رشیدی تبار ـ قاسم حاصلی ـ عبدالوهاب بالیده ـ هادی بریسم ـ قاسم لطیف ـ ماهزاده امیری ـ مریم بهرمان ـ نداگله ـ سارا بابادی ـ زیور سگوند ـ فاطمه تمیمی ، لیلا هاشمی ـ سیده مدینه نجاتیان و....... » نام ببرم که در دهه های 60 و 70 اجازه ندادند چراغ تئاتر شوش خاموش شود و با هر رنج و مرارتی که بود سن تئاتر را با تولید نمایش به عزیزانی همچون « کاظم شوهان ـ مهدی شوهانی ـ بهرام آریان فر ـ احمد خدادادی ـ میلاد دیناروند ـ محمد هادی سالار ورزی ـ مسعود کرم الهی ـ مصطفی کرمی ـ رضاحسن غلامعلی ـ حسین مانعی ـ عبدالله شیری ـ محمد جواد بابایی ـ عارف چنانی ـ علی نیسی ـ امید رضا چنانی ـ عیسی بهرامی ـ موسی بهرامی ـ کامبیز حیدری ـ روح اله بسحاق ـ داریوش پارسا ـ مهدی کشاورز ـ احمد کشاورز ـ عیسی کرملاچعب ـ محمد کرملاچعب ـ مرتضی جادری ـ فاطمه دریکوند ـ فاطمه مولایی ـ شادی هاشمی ـ سیده مریم موسوی ـ زهرا مانگری ـ نگار حیدری و......» سپردند تا همچنان این چراغ روشن بماند .
استاد جعفر دیناروند که حق زیادی گردن من دارد در پیام تبریکی که برای این حقیر ارسال کرده ؛ تأکید نموده که نامی هم از خودم ببرد که اگر این توصیه نمی شد اصلا اشاره ای به نام خود نمی کردم ـ اما به احترام این عزیز در یک جمله بسنده می کنم که تئاتر خود را از سال 1360 با ایفای نقش « روباه در نمایش قلعه ی حیوانات» در تئاتر دانش آموزی مقطع راهنمایی استان لرستان شروع کردم و عنوان دوم بازیگری مرد جشنواره را به نام خود ثبت نمودم ـ الان از نمایشنامه نویسان ـ کارگردانان و بازیگران تئاتر شهرستان شوش هستم که به همراه عبدالحسین رسته خاک از دهه ی شصتی ها همچنان در عرصه ی تئاتر باقی مانده ام .
از این لحظه به بعد قصد دارم با شاگردان صحبت کنم ، بله باشما هستم ، خصوصا مجموعه ی بازیگران نمایش های « مسیر عشق ـ ماه بانو ـ مکافات ـ حکایت ناتمام یک زن ـ کماندومینو ـ منجلی به فرنگ می رود ـ تراژدی پروانه ـ دُرِگرانبها ـ مسابقه ی محله ـ ازدواج زن و شوهری ـ جشن بهاران» و عزیزانی هم چون آقایان « رضا حیوری ـ عماد سرخه ـ خلیل صفری ـ علی طاهری کیا ـ سید موسی موسوی ـ امیرحسین شوهانی ـ مصطفی و سجاد خالدی نیا » و خانم ها « ستایش امیدیان ـ مریم چگنی ـ رعنا حسن غلامعلی ـ معصومه حسنوند ـ سیده زهرا خلیلی ـ نادیا شوهانی ـ زهرا عبدی ـ اسما فرهادی ـ فاطمه فیلی ـ زهرا محمداوی ـ زهرا موحدی و...» امروز به بهانه ی روز جهانی بازیگر می خواهم بگویم همانطور که نسل به نسل تئاتر شوش را تحویل گرفتند و نگذاشتند چراغ تئاتر این دیار خاموش شود شما که در دهه ی 90 وارد این عرصه شده و یا می شوید اولا از واژه ای به نام « غرور» تا زمانی که در این عرصه فعالیت دارید دور شوید چون اگر به عرش رسیده باشید به فرش سقوط می کنید و دوم این که تا می توانید « مطالعه »کنید و در دوره های «آموزش بازیگری ، کارگردانی و نمایشنامه نویسی» پس از دوران کرونا شرکت نمایید و در نهایت با هم «همدل» باشید و اجازه ندهید کسی بین شما که تا کنون با موفقیت به کار خود ادامه داده اید «حاشیه » وارد کنید چون حاشیه همان موریانه است که ستون های اصلی گروه نمایش شما را فرو می پاشد . پس «یکی برای همه و همه برای یکی باشید » ، « بخندید ـ با هم بخندید اما هرگز به هم نخندید » .
برای همه ی شما آرزومندم که پلی های ترقی را یکی پس از دیگری طی نمایید . ان شاءالله .