پايگاه خبري تحليلي شوش نیوز

تهیه و تنظیم ـ عباس کرم الهی

ساعت 21:30 یکشنبه 17شهریورماه 1398 ، هم زمان با شب تاسوعای حسینی ، به همت هیئت رزمندگان و عاشقان ثارالله و ستاد برگزاری نماز جمعه ، آیین سوگواری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) برای نهمین شب متوالی در  شبستان مصلی شوش برگزار شد .

به گزارش شوش نیوز ، حجت الاسلام عبدالکریم بهجت پور ، مدیر حوزه های علمیه خواهران ، فارالتحصیل سطح ۴ حوزه در رشته تفسیر و علوم قرآن از حوزه علمیه قم ،با اشاره به این شب که منتسب به سقای دشت کربلا ، حضرت ابوالفضل العباس(ع) است ، عنوان نمود :در اغلب مناطق کشور ایران امشب منتسب است به ابوالفضل العباس(ع)  است . عاشورا و درگیری میان اباعبدالله و دشمنانش برقرار شد ، درگیری دو جبهه از مسلمانان بود که در دو فرهنگ متفاوت رشد کردند و نهایتا کار این دو جریان به درگیری انجامید ، یک درگیری که به تعبیر امام حسین(ع) «گرگان بیابان جمع شدند و به نام اسلام ، فرزند پیامبر اسلام ، فرزند اول مسلمان و فرزند فداکارترین مرد اسلام را در ظهر روز عاشورای 61هجری قمری» همراه به همراه جمعی از اهل بیت بنی هاشم و صحابه ، وحشیانه و ددمنشانه  به شهادت رساندند .

وی افزود : این مجالس فرصتی است تا تأکید کنیم  آن فرهنگی که موجب تربیت یاران اهل بیت(ع) شد و فاصله ی دین از جریانی که هر چند اسلام را با خود داشته است اما هیچوقت صلاحیت مقبول بودن بین انسان های آزاده و ارزش های دینی را ندارد .

حوزه های علمیه خواهران در ادامه یادآورشد :پس مقدمه ای که عرض کردم می خواهم در حضور اساتید حوزه و دانشگاه ، نخبگان و فرهیخته گان و بسیجیان همیشه آماده به خدمت از اینجا عرایضم را شروع می کنم که پیامبران آمدند تا دریچه ی رحمت الهی و معنویت را به روی مردم باز کنند ؛ قبل از این که پیامبران یکی پس از دیگری بیایند و این رحمت الهی و معنویت را به مردم هدیه کنند ؛ شاید احساس های کم سودی در مبارزه در این جهانی که در آن زندگی می کنیم ، افزون بر این معادلاتی که مشاهده می شود احتمالا از پس پرده و تحت تأثیرعوامل باشد ، اما این درک ؛ درک روشنی نبود .

حجت الاسلام بهجت پور همچنین اظهار داشت : حضرت آدم راه را باز کرد اما شرایط به گونه ای پیش رفت که به تدریج مردم درکشان از بین هستی بلکه نادرست باشد ؛ اولین شریعت توسط حضرت نوح آورده شد  و بعد از او حضرت ابراهیم و پس از آن پیامبران الهی یک به یک آمدند و سعی کردند تا چشم مردم را به باطن هستی باز کنند . مطلب مهم این بود که درِ معنا اگر بگوییم باز نشود نگاهشان به حقیقت دوخته نشود ، اتفاقی که می افتد این است که انسان با وجود همه ی امکاناتی که در اختیار دارددر سطح جاندار و دیگر حیواناتی که روی زمین هستند باقی خواهد ماند .

وی افزود : قرآن از این حقیقت در آیهی 157 از سوره ی اعراف می فرماید : وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ /// و در حقيقت بسيارى از جنيان و آدميان را براى دوزخ آفريده‏ ايم چرا كه دل هايى دارند كه با آن حقايق رادريافت نمى كنند و چشمانى دارند كه با آنها نمى ‏بينند و گوش هايى دارند كه با آنها نمى ‏شنوند آنان همانند چهارپايان بلكه گمراه‏ ترند،  آرى آنها همان غافل‏ماندگانند.» این غفلت انسان را گرفتار جهنم می کند چون در بهشت انسان را می شود پیدا کرد و جهنم خانه ی کسانی است که «چشم ـ گوش ـ قلب انسانی آنها  و..» انسان باز نشده باشد . تلاش زیادی صورت گرفت تا این اتفاق بیوفتد .

حجت الاسلام عبدالکریم بهجت پور سپس معنویتی که باعث اتصال عالم ملک و عالم ملکوت می شود اشاره کرد و یادآور شد : نکته ای که می خواهم در اینجا بگویم ، معنویتی که اسلام به روی بشر باز کرد و تفاوتی که این معنا گرایی و معنویت با معنویت های دیگری که مطرح می شد یا می شود دارد این است که چشم ما به گونه ای باید به جهان معنوی باز شود که اتصال میان این جهان یعنی«عالم ملک»و آن جهان یعنی «عالم ملکوت» به خوبی برقرار شود یعنی همه ی مردم بدانیم «صاحب اختیار اصلی ما که زندگی ما را تحت تأثیر خودش قرار می دهد ؛ در پس پرده می باشد .» که در واقع «رب» می باشد .تعبیر رب در قرآن به معنای صاحب اختیاری است که اختیار و زمام انسان را در دست دارد و در باره ی او تصمیم می گیرد . اگر بشر اینگونه تعبیری را بشناسد و به آن عمل کند ، آنگاه است که می تواند همه ی برنامه های زندگی اش را آن چنان که لازم است سامان بدهد و رو به جلو حرکت کند .

ریاست پژوهشکده دانش نامه نگاری پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی افزود : واژه ی «رب» از ریشه ی «ر ب ب» از جمله واژه های دخیل در قرآن است. این واژه در قرآن علاوه بر معنای وضعی و اولیه به معنای دیگری نیز به کار رفته است، همچنان که در کلام عرب نیز معانی دیگری علاوه بر مفهوم قرآنی دارد.  این واژه به معنای خدا ، حدوداً 1002 بار در قرآن آمده است.44 کلماتی چون « ربّنا، ربّه، ربکم، ربّها، ربّ السموات و الارض، ربّ العرش العظیم، ربّ المغربین و ربّ المشرقین» در قرآن فراوان به چشم می خورد که منظور از همه ی آنها خداوند است. به عنوان مثال واژه ی ربی در آیه ی 76 در سوره ی انعام « فَلَمَّا جَنَّ عَلَیْهِ اللَّیْلُ رَأی کَوْکَباً قالَ هذا رَبِّی» به معنای «خدای من» آمده است. این آیات داستان هم زبانی ابراهیم را با قومی که ستاره ها و ماه و خورشید را ربّ و خدای خود می خواندند بیان می دارد و سپس هر یک از آن ها را با بروز ضعف و افول از اریکه ربوبیت به زیر می کشد و می گوید :«من دل در گرو چنین رب هایی نخواهم سپرد» که در همین آیه آمده است  «فَلَمَّا أَفَلَ قالَ لا أُحِبُّ الآفِلِینَ»بلکه من دلباخته کسی هستم که هستی را در بر گرفته است و همچنین در آیه ی 79 همین سوره می فرماید «إِنِّی وَجَّهْتُ وَجْهِیَ لِلَّذِی فَطَرَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ حَنِیفاً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُشْرِکِینَ» پس با توجه به این نکات و همچنین دقت در آیات قبل از آنکه از بت پرستی و روی آوردن به معبودهای دروغین صحبت می کند نتیجه گرفته می شود که ربّ در این آیه به معنای خداوند است نه پرورش دهنده.

وی افزود : چشم ربوبیت به خدا را باز کنید ، چشم صاحب اختیاری خدا را باز کنید ، هر چه خودمان بالاتر می رویم و میزان وابستگی به این جهان را به آن پس پرده روشن تر می بینیم همانطور که آیه ی 28 ازسوره فاطر می فرماید :« وَمِنَ النَّاسِ وَالدَّوَابِّ وَالْأَنْعَامِ مُخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ كَذَلِكَ  إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ  إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ /// و از اصناف مردم و اجناس جنبندگان و حیوانات نیز رنگ های مختلف هست (که خدا آفرید) و از میان اصناف بندگان تنها مردمان عالم و دانا مطیع و خدا ترسند. البته خدا عزیز و توانا و بسیار بخشنده گناهان است. عالم کسی است که می بیند .در آیه ی 63 از سوره ی حج می فرماید : «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً  إِنَّ اللَّهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ /// ای بشرآیا ندیدی که خدا از آسمان آبی فرو بارد و زمین سبز و خرم گردد؟ این دلیل قدرت و رحمت آفریننده است، همانا خدا را (با خلق) عنایت و لطف بسیار است و به دقیق‌ترین امور عالم آگاه است.»

بهجت پور در روشن نمودن ربوبیت به عنوان صفات پروردگار گفت : ربوبيّت از صفات خداوند متعال است و در معانی «مالک، سيد (مولا)، تربيت کننده، تدبیر کننده، قيّم و نعمت دهنده »به کار می‌رود. کاربرد اين صفت به همه ی معانی ياد شده نسبت به خداوند متعال صحيح است. عنوان «رَبّ» بدون اضافه به چيزی تنها بر خداوند اطلاق می‌شود و اطلاق آن با اضافه، بر غير خدا نيز صحيح است، مانند ربّ الدار؛ يعنی مالک خانه.

حجت الاسلام بهجت پور در بخش دیگری از سخنان خود به عدالت محوری در جامعه به عنوان یک تیاز ضروری اشاره کرد و در این خصوص تصریح نمود : قرآن درآیه ی 25 از سوره ی حدید می فرماید : « لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ /// به راستى ما پيامبران خود را با دلايل آشكار روانه كرديم و با آنها كتاب و ترازو را فرود آورديم تا مردم به انصاف برخيزند و آهن را كه در آن براى مردم خطرى سخت و سودهايى است پديد آورديم تا خدا معلوم بدارد چه كسى در نهان او و پيامبرانش را يارى مى ‏كند آرى خدا نيرومند شكست ناپذير است .»

وی افزود : قسط غیر از عدالت است یعنی قسط به معنای این است که همه تلاش کنند تا عدالت را بر قرار کنند ؛ نه خودش انسان عادلی باشد کسی باشد و مظالم بر دیگران را تاب نیاورد  ؛ تحمل نکند که فرصت ها از عده ای گرفته شود و به سود عده ای دیگر تمام شود  ؛ تحمل نکند کسی بیاید استثنایی سرمایه را برای عده ای خاص در نظر بگیرد . نظامی که پیامبر اسلام پیام آور آن بودتمام تلاش خود را به کار برد تا مردم عدالت فرهنگی ، عدالت اجتماعی و عدالت اقتصادی  داشته باشند و امنیت وفرصت های اقتصادی برای همه باشند، گروهی سیرِسیر و گروهی گرسنه ی گرسنه نباشند ، گروهی به وسیله ی راندهایی که در اختیارشان قرار می گیرد یا قرار دارد ،صاحب خانه و پول نشوند ، بی تدبیری ها باعث نشود که همین پول و سرمایه ای که در اختیار من است شب بخوام و صبح که بیدار شدم نیمی از آن سرمایه رفته باشد و قدرت خریدم پایین بیاید ، پشتوانه ی پول ملی هم ارزشش را از دست بدهد ، به خاطر زد و بندها بعضی ها بتوانند بیشترین امکانات را در فاصله ی زمانی اندک به دست بیاورند و بیشترین بهره ها را در زندگی ببرند ، خاک بر سرچنین جامعه ای که در آن کسانی که بتوانند به هر چه می خواهند برسند و هر فرصتی که از هرجا باشد بگیرند و خاموش باشند ، این جامعه ی اصلاح نیست .

حجت الاسلام بهجت پور در ادامه گفت : هنگامی که حرکت خودش را آغاز نمود ، یکی از عوامل شورش خود را در وضع موجود بی قرارداد چون به سیره ی جدش بی احترامی شده بود کنار گذاشت ؛ کسانی به نام خلیفه ی مسلمین آمدند، بیت المال مسلمین را حراج کردند برای گروهی خاص ؛ زید بن ثابت بن ضحاک از اصحاب پیامبر اکرم(ص) ، انسانی به ظاهر خادم و کاتب  قرآن ، چه اتفاقی افتاد چنان عالاف و علوف به سمتش رفت و وقتی از این دنیا رفت ،طلاهای او را با تبر می شکاندند تا بین ورثه تقسیم کنند ، نظام اسلامی و قانون صفتی کجاست؟ در نظام اسلامی که قرآن می فرماید : اگر نردبان صعود انسان به کمال گردد خوب و اگرموجب دل بستگی آدمی گردد و سد راه شود ناپسند خواهد بود. پس به نوع برخورد انسان به ثروت و هدف از ثروت اندوزی دارد.

ثروت باید وسیله ای باشد برای «استفاده ی همگان، پر کردن خلاء های اقتصادی؛ مرهم نهادن بر زخم های جانگاه محرومان و برای رسیدگی به نیاز ها و مشکلات مستضعفان. مورد استفاده قرار گیرد علاقه به چنین ثروتی با چنین هدفی، علاقه به دنیا نیست، بلکه علاقه به آخرت است. اسلام ثروتی را نکوهش می کند که مانع رسیدن به کمال باشد و موجب دل بستگی انسان شود.

نظام اسلامی نظام رهاشدگی از اشرافی گری است ؛ وقتی اشرافی گری به خواص جامعه افتاد ، مردم در یک مسابقه ی عجیب و وحشتناک در طلب دنیا رفتن ؛ آیا آن دختر خانمی که در خانه ی فقیری زندگی می کند امکان ازدواج شرافت مندانه و کریمانه برایش فراهم است؟آن پسر جوانی که در جامعه زندگی می کندو از طبقه ی محرومین می باشد آیا امکان ازدواج شرافت مندانه برایش فراهم می شود ؟وقتی فرصت اشتغال برای گروه خاصی از جامعه در نظر گرفته شود ؛ جوانانی که دستشان به جایی بند نیست و سرمایه ای هم ندارند که خود به دنبال اشتغال زایی بروند آیا اشتغال آنها فراهم می شود؟با این شرایط مگر همه مؤمن هستند و یا همه در ایمانشان صبور و شکیبا هستند ؟با این شرایط نباید منتظر «فحشا و سرقت » در جامعه باشیم؟آیا نباید گرفتار  نظام های «اختلاس ، قاچاق ، احتکار،  ربا و....؟»  این موارد جامعه را به هم می زند .

وی افزود : الان عدالت هو شده ی مردم است ، مردم با فقر و گرانی می سازند اما عادلانه اگر قرار است فقر باشد همه فقیر و کم برخوردار باشیم، اونی که دارد از راه حلال جمع کند اشکالی ندارد ، چیزی که داغ بر دل مردم می اندازد ،شکست در عدالت است ؛ چرا یکی باید چون مثلا من ارتباط برقرار کرده است ؛ چون دارد موافقت ضمنی آن داده شود ؛ برای گرفتن وام با مانعی برخورد نکند ، طرح ها و پروژه های مطالعاتی قبل این که به اطلاع عموم مردم در اختیار آن شخص باشند تا بداند در فلان منطقه قرار است چه شود کهخود جلو بیاید و فرصت های شغلی را یک تنه قبضه کند ؛ تغییر کاربری اش مثل آب خوردن باشد ؛ اینها مردم را اذیت می کند ، مگر آن روزی که ما انقلاب اسلامی را به نتیجه رساندیم ، همه صاحب مواهب بودیم؟همه ی ما زندگیمان به مراتب بهتره شده  ، همه شاکر هستیم ؛ مشکلی که در جامعه مثل موریانه از درون کشور را دچار مشکل می کند بی توجهی به «عدالت» است . لذا حسین ابن علی(ع) فرمود : « من سیره ی اقتصادی ، اجتماعی و امنیتی» مطابق باسیره ی جدم باشد و به دنبال زنده کردن این سیره هستم . »  

وی در پایان شمه ای از تعزیه ی قمر بنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس(ع)  را قرائت نمود .

از دیگر برنامه های این سوگواری می توان به « قرائت زیارت عاشورا توسط رحیم شمس آبادی ذکر مصیبت و نوحه سرایی کربلایی بهروز حسنوند» اشاره کرد .